Fitoterapia

Fitoterapia to nauka o stosowaniu ekstraktów pochodzenia naturalnego jako leków lub środków prozdrowotnych. Mimo że fitoterapia jest zwykle uważana w krajach zachodnich za „medycynę alternatywną”, gdy jest stosowana krytycznie, jest uważana za niezbędny składnik współczesnej farmakognozji.
W ziołolecznictwie normalizacja odnosi się do dostarczania przetworzonego materiału roślinnego, który spełnia określone stężenie określonego składnika markera. Stężenia składników aktywnych mogą być mylącymi miarami siły działania, jeśli nie ma kofaktorów. Kolejnym problemem jest to, że ważny składnik jest często nieznany. Na przykład dziurawiec zwyczajny jest często standaryzowany na hiperycynę będącą składnikiem przeciwwirusowym, o której obecnie wiadomo, że jest „składnikiem aktywnym” do stosowania przeciwdepresyjnego. Inne firmy standaryzują hiperforynę lub obie te metody, chociaż może istnieć około 24 znanych składników. Wiadomo, że tylko niewielka część chemikaliów używanych jako znaczniki normalizacji jest składnikami aktywnymi. Standaryzacja nie została jeszcze znormalizowana: różne firmy stosują różne markery lub różne poziomy tych samych markerów lub różne metody testowania związków markerowych. Zielarz i producent David Winston zwraca uwagę, że ilekroć różne związki są wybierane jako „składniki aktywne” dla różnych ziół, istnieje szansa, że ​​dostawcy otrzymają partię poniżej standardu (o niskiej zawartości markerów chemicznych) i zmieszają ją z partią wyższą w pożądanej znacznik, aby skompensować różnicę.