Farmakognozja

Farmakognozja to nauka o lekach pochodzenia naturalnego. American Society of Pharmacognosy definiuje farmakognozję jako „badanie właściwości fizycznych, chemicznych, biochemicznych i biologicznych leków, substancji leczniczych lub potencjalnych leków lub substancji leczniczych pochodzenia naturalnego, a także poszukiwanie nowych leków ze źródeł naturalnych.
Słowo „farmakognozja” pochodzi od greckich słów pharmakon (lek) i gnoza lub „wiedza”. Terminu farmakognozja użył po raz pierwszy austriacki lekarz Schmidt w 1811 roku. Pierwotnie – w XIX i na początku XX wieku – terminem „farmakognozja” określano dziedzinę medycyny lub towaroznawstwa (niem. Warenkunde), która zajmowała się lekami w ich surowej, czyli niepreparowanej postaci. Leki surowe to wysuszony, niepreparowany surowiec pochodzenia roślinnego, zwierzęcego lub mineralnego, używany w medycynie. Badanie tych materiałów pod nazwą farmakognosie zostało po raz pierwszy rozwinięte w niemieckojęzycznych obszarach Europy, podczas gdy inne obszary językowe często używały starszego terminu materia medica zaczerpniętego z dzieł Galena i Dioscoridesa. W języku niemieckim termin drogenkunde („nauka o surowych narkotykach”) jest również używany zamiennie.