Eliego Jonesa

Eli Jones (1850-1933) był lekarzem w XIX-XX wieku, który twierdził, że potrafi leczyć raka. Jest autorem książki Rak – jego przyczyny, objawy i leczenie – przedstawienie wyników ponad czterdziestoletniego doświadczenia w medycznym leczeniu tej choroby i definitywnych lekach.
Jones studiował medycynę konwencjonalną i praktykował przez pięć lat, zanim zdecydował, że ówczesna medycyna była szkodliwa ze względu na jej zależność od ostrych środków przeczyszczających, takich jak kalomel. Następnie zwrócił się ku medycynie eklektycznej, która opierała się na ekstraktach ziołowych, w tym rdzennych Amerykanów, wrócił do szkoły, ukończył studia i praktykował medycynę eklektyczną przez kolejne pięć lat. Postanowił nauczyć się homeopatii, wrócił do szkoły, a następnie praktykował jako homeopata. Następnie zwrócił się ku fizjomedycynie i po studiach praktykował ją przez kolejne pięć lat. I wreszcie, studiował biochemiczne sole komórkowe dr Willhelma Heinricha Schüsslera, co jest podobne do homeopatii, ale opiera się na solach znajdujących się w organizmie i praktykował to. Po swoich wyprawach do różnych szkół medycznych swoich czasów, Jones rozwinął praktykę synkretyczną, korzystając ze wszystkich szkół, których się nauczył. Zwykle stosował niskie dawki nalewek ziołowych lub homeopatyczne nalewki macierzyste w dużych dawkach. Jego Definite Medication proponował ekstrakty ziołowe w małych dawkach i wywołał sprzeciw ze strony nie-homeopatów.
Jones opublikował także A Journal of Therapeutic Facts for the Busy Doctor, w którym lekarze przedstawili opinie za i przeciw różnych metod leczenia. Kwestie z 1912 i 1913 zostały przepisane przez Davida Winstona.